Rozdział 2 ,,Póki nie popełnią trzeciego błędu.''

Perspektywa Wolf

-Aaaa nie przedstawiłam się. To jest Kora — wskazałam na psa, który był już na kolanach jakiegoś blondyna i bawił się z nim w najlepsze. - A ja nazywam się Wolf Forest i jestem ... Kuzynką Ulricha. - Moja słowa momentalnie rozładowały atmosferę. Ciekawe, o co chodzi... Moje rozmyślenia przerwał słodziutki głos:
- Miło cię poznać Wolf. Ja jestem Aelita, a to jest Jeremy — wskazała na chłopaka w okularach. - To jest Yumi, William i Odd — po kolei wszystkich wskazywała.
Naprawdę ta szkoła jest dziwna. Jakaś laska słodka jak cukierek, a przy niej cała na czarno dziewczyna. Naprawdę interesujące połączenie. W dodatku jeszcze ten blondyn z idiotyczną fryzurą — włosy na żelu i fioletowe pasemko. Jak on miał na imię... Ach tak Odd.
- Idziesz? - spytał mnie Ulrich.
- Ale gdzie?
- No jak gdzie. Do twojego pokoju oczywiście.
- Aaaaaaa. No tak. Chwila — zaczęłam grzebać w swojej torbie — Tak! Znalazłam. Mam pokój numer 209.
- To wspaniale — ucieszyła się Aelita. - Będziemy mieszkać razem.
- Chyba powinnam schować Korę.
- Tak racja — przyznał niechętnie Odd. - Wiesz co? Wpadnij z nią kiedyś do mojego pokoju.
- Ugh... - Odchrząknął Ulrich.
- Wybacz stary do naszego pokoju. Mam na dzieje, że Kora polubi się z Kiwim — poprawił się Włoch.
- Czemu mój pies ma się polubić z owocem? - Moje słowa wywołały lawinę śmiechu.
- Bo Kiwi to mój pies. Też go mam nielegalnie.
- Della Robia! - Wydarł się na niego jakiś otyły gościu. - Co trzymasz nielegalnie?
- Yyyy... Ja ten... No tego....
Postanowiłam wybawić Odda:
- Dzień dobry! My się chyba nie znamy. Ja jestem nową uczennicą i nazywam się Wolf Forest.
- Nowa tak? Posłuchaj mała. Zapamiętaj jedną zasadę ja tu żądzę!
- A ja myślałem, że dyrektor — słowa Odda tylko go rozwścieczyły no i po co ja się wysilam go ratować....
- Z tobą się jeszcze policzę — zagroził mu dorosły i odszedł.
- Kto to był?
- On to Jim jest nauczycielem wf. Lepiej nie wchodzić mu w drogę. - odpowiedział William? Chyba tak. Od początku naszej rozmowy nic nie mówił. Co chwilę wodził wzrokiem ode mnie do Yumi. To jest trochę denerwujące.
- To wy nie znacie Wolf — powiedział Ulrich i od razu dostał z łokcia.
- Dobra to idziemy do tego pokoju. - powiedziałam i tak się też stało.

Nastała pora kolacji.
Wszystko było cacy, dopóki plecak Jeremiego nie zaczął wydawać pikania. What??? O co tu chodzi?
- Yyyyyyy. No ten tego Wolf zapomniałem, że mamy projekt i musimy się zbierać — powiedział Ulrich i natychmiastowo przygryzł wargę. Pierwszy błąd Stern. Zawsze, kiedy kłamiesz, przygryzasz dolną wargę.
- A z czego projekt? - Nie odpuszczę. Nie teraz.
- Z biologii. - Odezwał się Odd. Na co Ulrich kopnął go w kostkę. Drugi błąd. Teraz czekam na trzeci.
- Naprawdę? Biologia to mój ulubiony przedmiot.
- Tak, ale ty na pewno musisz się rozpakować — powiedziała Aelita. Chyba tylko ona myśli tak, aby nie zaliczyć wtopy.
-Tak, no cóż na razie — wzięłam tacę, odłożyłam ją i poszłam do mojego pokoju. Teraz im odpuszczę ten jeden raz. Póki nie popełnią trzeciego błędu. A potem odkryje, o co chodzi…

♦•♦

I tak mamy rozdział nr. 2. Chciałam go jutro wstawić, ale ktoś z anonima mnie zachęcił żebym go wstawiła dzisiaj. Naprawdę dzięki wszystkim, którzy to czytają. Mam nadzieję, że się podobało. Za wszelki błędy przepraszam. Zachęcam do komentowania.